ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

Tι είναι ακριβώς η Διαταραχή Πανικού;
H διαταραχή πανικού χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες κρίσεις σοβαρού άγχους (πανικού). Οι κρίσεις αυτές δεν περιορίζονται σε ορισμένες συνθήκες ή καταστάσεις και διαρκούν μερικά λεπτά. Τα κυρίαρχα συμπτώματα περιλαμβάνουν αιφνίδια έναρξη καρδιακών παλμών, πόνου στο στήθος, αισθήματος πνιγμού, ζάλης και αισθημάτων φυγής από την πραγματικότητα. Συχνά υπάρχει επίσης υποδεέστερος φόβος θανάτου, απώλειας ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας. Ο ασθενής που υφίσταται μία κρίση πανικού, συχνά αισθάνεται μία κορύφωση του φόβου και των σωματικών συμπτωμάτων, που καταλήγουν σε μία βεβιασμένη έξοδο από την κατάσταση που τα προκαλεί. Μία προσβολή, συχνά ακολουθείται από τον επίμονο φόβο μιας άλλης κρίσης. Συχνές, απρόβλεπτες κρίσεις πανικού προκαλούν στον πάσχοντα έναν φαύλο κύκλο: φοβάται να μένει μόνος του ή φοβάται να πηγαίνει σε δημόσια μέρη, κατάσταση που καλείται αγοραφοβία.
Τι προκαλεί την Διαταραχή Πανικού;
Εκτιμάται ότι η διαταραχή πανικού επηρεάζεται γενετικώς και πως βιολογικοί παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτήν. Η διαταραχή πανικού επηρεάζεται επίσης από ψυχολογικές και συμπεριφορικές καταστάσεις της ζωής του ασθενούς.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Διαταραχής Πανικού;
Η διαταραχή πανικού χαρακτηρίζεται από την ξαφνική και απρόσμενη εμφάνιση προσβολών και κρίσεων πανικού. Οι προσβολές είναι κατά κανόνα βραχυχρόνιας διάρκειας περίοδοι – συνήθως λιγότερο της ώρας – οι οποίες χαρακτηρίζονται από έντονο άγχος και φόβο και συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα, όπως αίσθημα καρδιακών παλμών και ταχύπνοια.
Προσβολές πανικού μπορεί να παρουσιαστούν και σε ασθενείς με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως οι συναισθηματικές διαταραχές, αλλά και σε σωματικού τύπου νοσηρές καταστάσεις, όπως κατά την απόσυρση από ουσίες ή ακόμα και στην κατάσταση μέθης. Η εμφάνιση μιας προσβολής πανικού δεν προϋποθέτει κατ’ ανάγκη τη διάγνωση της διαταραχής πανικού. Για να τεθεί η διάγνωση αυτή ο ασθενής πρέπει να παρουσιάζει επανειλημμένες κρίσεις πανικού.
Η συχνότητα εμφάνισης των προσβολών πανικού ποικίλει από ολιγάριθμες κρίσεις, κατά τη διάρκεια ενός έτους, μέχρι επανειλημμένες κρίσεις κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Συμπτωματολογία, που σε σημαντικό βαθμό καλύπτει, την κλινική εικόνα του σημερινού όρου της διαταραχής πανικού.
Η εικόνα αυτή είχε περιγραφεί από το 1880, σε στρατιώτες του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου και ήταν γνωστή σαν σύνδρομο DaCosta. H κλινική εικόνα της οξείας αγχώδους νεύρωσης, που το 1895 καθιέρωσε ο Freud, ανταποκρίνεται επίσης στα διαγνωστικά χαρακτηριστικά της ψυχοπαθολογικής αυτής κατάστασης. Πίνακας 1.Διαγνωστικά Kριτήρια για προσβολή πανικού (DSM-IV).
Μια διακριτή χρονική περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας, κατά τη διάρκεια της οποίας τέσσερα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα αναπτύσσονται αιφνίδια και κορυφώνονται μέσα σε δέκα λεπτά:
1. Αίσθημα καρδιακών παλμών, έντονοι κτύποι της καρδιάς ή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού2. Εφίδρωση 3. Τρόμος ή τινάγματα4. Κοντανάσασμα ή αίσθημα έλλειψης αέρα5. Αίσθημα πνιγμονής 6. Πόνος ή δυσφορία στο στήθος7. Κοιλιακή δυσφορία ή ναυτία8. Αίσθημα ζάλης, αστάθειας, ναυτίας ή λιποθυμίας 9. Αποπροσωποποιητικά ή αποπραγματιστικά βιώματα 10. Φόβοι απώλειας ελέγχου ή επέλευσης τρέλας 11. Φόβοι επερχόμενου θανάτου12. Μουδιάσματα ή τσιμπήματα13. Ρίγη ή φουντώματα
Ποιες είναι οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές;
Ψυχοθεραπεία. Από τις διάφορες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, αυτή που φαίνεται ως η πλέον αποτελεσματική είναι η συμπεριφορική/γνωσιακή ψυχοθεραπεία, μόνη της ή σε συνδυασμό με φαρμακοθεραπεία
Φαρμακοθεραπεία.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη νόσο και τη θεραπευτική αντιμετώπισή της παρακαλούμε να απευθύνεστε στον προσωπικό σας ιατρό καθώς κάθε ασθενής είναι μία ξεχωριστή περίπτωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, που μόνον ο θεράπων ιατρός είναι σε θέση να γνωρίζει και να αξιολογεί.